Adjustable boundaries & Interface – Kilian Goderis

“Kledij moet aangepast worden aan de individu, niet andersom” stelt de KASK-masterstudent. Kilian ontwerpt vanuit zijn maatschappelijk geloof dat iedereen recht heeft op kleding dat zowel hun lichaam als hun persoonlijke expressie matcht. “Als je kijkt naar oudere kleding was dat verstelbaar met extra knopen of elastieken in de taille. Die stukken veranderende met je lichaam mee.” merkt Kilian op. Tegenwoordig wordt kleding gemaakt voor onbestaande lichaamsvormen. “Telkens wanneer een model mijn verstelbare ontwerpen past, zie ik direct diens zelfvertrouwen stijgen.” Bevestigt hij.

Hij wil elk voorwerp ten volle kunnen gebruiken, elke toepassing eruit halen. Daarom verzamelt hij graag oude spullen. “In den tijd maakten ambachtslieden een samenkomst van functionaliteit en decoratie. Daardoor koesterden we onze spullen meer” droomt Kilian terug. Met zijn ontwerpen laat hij zien dat kleding gemaakt is om ons te beschermen, niet om ons te verstikken.

Bekijk deze expo op de vierde verdieping van het Industriemuseum.

Grandi – Chiron Floris

In deze cultureel geïnspireerde expo toont Chiron Floris de vruchten van haar masteronderzoek. Toen ze erachter kwam dat haar overgrootvader geboren was in Sardinië, vertrok ze richting het eiland met een persoonlijke en artistieke vraag. Ze sprak met verschillende ambachtslieden en bestudeerde verschillende traditionele Sardijnse technieken. Tijdens twee kunstresidenties kreeg ze de kans zich te verdiepen in deze eeuwenoude technieken. Doorheen haar reis liet ze zich leiden door haar voelsprieten. Op zoek naar een cadeau voor haar petekind, stuit ze op de inspiratie voor haar artistieke werk.

‘Ik creëer een monument voor waarde en herinnering” beduidt Chiron. Door het kledingstuk te ontdoen van zijn functionaliteit, legt ze de nadruk op de symbolische waarde en kracht. “We moeten onze draagbare objecten terug opwaarderen.” pleit ze. Dat alles demonstreert de KASK-masterstudente met de Sardijnse traditie Sa Punga, daarbij naai je een zakje aan de binnenkant van je kleding. Dat zakje met heilige aarde, kruiden en spreuken hou je nauw aan het hart. Door die extra zegening toe te voegen aan onze kleding, zullen we onze kleren misschien terug waarderen.

Bekijk deze expo op de vierde verdieping van het Industriemuseum.

Blood on my hands - Joni Vanderhaeghe

Deze startende kunstenaar vraagt je om fast fashion aandachtig te bestuderen. “Ik plaats mijn kritiek niet op een groot uithangbord, je kan mensen bewust maken zonder groteske gebaren.” verklaart Joni Vanderhaege. Via subtiele veranderingen, zoals vingerafdrukken van zijn eigen bloed, wilt hij de brute werkelijkheid achter fast fashion aankaarten. “We zijn altijd opzoek naar de volgende modetrend, dat resulteert in een berg van afgedankte kleding.” merkt hij op, “We vergeten dat het productieproces voor sommige werkers een verschil maakt tussen leven en overleven.”

Joni nodigt bezoekers uit om de stille, houten box in te stappen en de verschillen te vinden “Ook de uitbuiting gebeurt in het geniep, dat wou ik symboliseren” herinnert Joni ons. Zelf probeert hij onderzoek te doen bij elke aankoop, soms tevergeefs geeft hij toe: “het gebeurt dat ik dagen opzoek ben naar de werkomstandigheden achter een bepaald product.” Bewust worden van de wanpraktijken in de mode industrie vraagt vaak enige inspanning. In zijn installatie vraagtt Joni juist die inspanning van je.

Bekijk deze expo op de vierde verdieping van het Industriemuseum.

Shopping Spree: A waste of waste – What comes next?

Nanook Cools en Sarah De Geyter zijn de opkomende modeontwerpers van het What comes next? Collectief. Ze werken graag aan installaties die de grenzen vervagen tussen performance, kunst en mode. Speciaal voor het festival creëerde ze een installatie met kritiek op de ingeburgerde wegwerpcultuur en onze massaconsumptie. Met hun levensgrote kledinghoop willen ze mensen wakker schudden: "Waar zijn we eigenlijk mee bezig?! Constant op zoek naar de volgende esthetisch dopamine kick.” betoogt Nanook. Het duo ging deur-aan- deur bij tien Gentse huishoudens. Daardoor heeft de installatie zich organisch gecreëerd. Het kleurenpalet, de vorm en de grootte wordt volledig beslist door donaties. “Aanpassen aan je omgeving en werken met wat we hebben, dat is werkelijk symbool voor duurzaamheid.” stelt Sarah.

De jonge ontwerpers geven toe dat het moeilijk is om milieuvriendelijk te ontwerpen. Ondertussen is er al genoeg kleding voor de komende zes generaties. "Om werkelijk duurzaam te zijn moeten we niets nieuws meer maken" geven de jonge dames toe, “Ik durf dat woord niet snel in de mond te nemen. Het is moeilijk om met zekerheid te weten waar je stof vandaan komt. Hoe zeker ben je dan van je duurzaamheid?” merken Sarah en Nanook op.

Met de afvalberg installatie willen ze de bezoekers verontwaardigen, confronteren en laten nadenken over hun consumptiegedrag. "Iedereen zou zich persoonlijk aangevallen moeten voelen, omdat er letterlijk een stukje van hen ligt. Een stukje waar ze geen waarden meer aan hechten.” Zo hopen de What-comes-next-designers dat hun bezoekers hun kleding leren koesteren.

Bekijk deze expo op de vierde verdieping van het Industriemuseum.

Mode-portretten – Nadja Zheksi

Laat je inspireren door de mise-en-scène plaatje van modeliefhebster Nadja Zheksi. De kleding fluistert haar verhalen toe, die ze maar al te graag vastlegt in analoge foto's. Die kledingstukken vindt ze op rommelmarkten of in de kasten van vriendinnen. Liefst werkte ze met vintage kleding, daar zit vaak al een tijdgeest aan verbonden. “In elke foto stop ik iets van mezelf, zo probeer ik elke outfit een unieke toets te geven.”vertelt Nadja passievol. Voor elk verhaal zoekt ze de gepaste locatie en een model dat bij de sfeer past. Daarom laat ze zich ook graag inspireren door de visie van een designer: “ik wil niet alles in controle hebben, de verhalen vloeien vanzelf.” lacht ze.

Nadja wil dat mensen in het plaatje kunnen stappen. Ze houdt ervan dat iedereen zich kan plaatsen bij een andere stijl. Via haar fotoreeks hoopt Nadja bezoekers te inspireren om nieuwe combinaties te vinden in hun eigen kledingkast.

Bekijk haar fotoreeks op de eerste verdieping van De Centrale.